Sanat ve Kültür Yönetimi Bölümü, sanat ürünün kültürel değerini anlayarak tanımlayabilecek, öncelikle sanatı spekülatif piyasa/ para ilişkilerinden koruyabilecek birikim ve duyarlılıkta sanat yöneticileri yetiştirme ilkesini benimsemiştir. Bir sanat yöneticisi, sanata entelektüel ve aynı zamanda ekonomik anlamda gerçek değerini kazandırabilecek nitelikte olmalıdır. Oscar Wilde’nin hikayesinde olduğu gibi…

Avrupa'nın ünlü sanat merkezilerinden birinde, çocuğun biri, vitrinde çok hoş bir tablo görür. Tablonun bedeli oldukça yüksektir. Çocuk bu tabloyu annesinin yaklaşan doğum gününe almayı ister. Bir iş bulup kıt kanaat geçinerek biriktirdiği tüm para ile mağazaya gider. Şanslıdır; tablo hala satılmamıştır. İçeri girer, tabloyu bir süre yakından izledikten sonra resmi yapan sanatçıyı bulur ve "Annemin doğum günü için bu resmi satın almak istiyorum.

Ama tüm param bu kadar " der. Ressam bir süre düşündükten sonra resmi paketler ve çocuğa satar. Çocuk paketini alır ve teşekkür ederek çıkar. Mağazada adamın arkadaşları da vardır ve şaşkın şaşkın sorarlar; "Sen ne yaptın, o resmin değeri milyonlar ederdi. Neden bu kadar düşük rakama sattın?" Ressam cevap verir; "Evet ben bu resme milyonlarını verecek bir sürü insan bulabilirim. Ancak tüm servetini bu resme verecek kaç kişi bulabilirdim

Günümüzde insanlar her şeyin fiyatını biliyor, fakat hiçbir şeyin değerini bilmiyorlar.

Sanatın değerini bilen bireyler olarak eğitim sürelerinin sonunda öğrenciler, sanat yönetimi öğrencisi olmanın ayrıcalığını hissederek mezun olmaktadırlar.

Hepsinin ötesinde bu bölüm, öğrencilerinin “gerçek sanat”la dolu bireyler olmasını sağlamaktadır. Ve “gerçek sanat”, bireyi bağımsız kılar.